In de zeventiende
eeuw werd in Nederland minder getrouwd dan in andere West-Europese landen. We
weten al dat Nederlandse vrouwen heel onafhankelijk waren, maar interessant is
dat ze ook onafhankelijk waren binnen hun huwelijk.
In de Gouden Eeuw was
de huwelijksleeftijd hoog (vrouwen trouwden gemiddeld met 25 jaar en mannen één
tot anderhalf jaar ouder). Vanwege armoede waren er veel ongehuwden. Mensen immigreerden
van het platteland naar de steden. Ze dachten dat het beste is om eerst een
beter bestaan in steden te vinden en dan te trouwen. Maar dit heeft vaak niet
gelukt en daarom zijn veel mensen ongetrouwd gebleven.
Typisch voor
Nederland was de partnerkeuze in die tijd ook vrijer dan in andere
West-Europese landen. Maar huwelijken werden wel geregeld. Het was belangrijk
dat de partner dezelfde achtergrond en interesses had.
Heel interessant is
dat in die tijd voor vrouwen mogelijk was om te scheiden. Dat is nog één voorbeeld
van de beroemde onafhankelijkheid van de Nederlandse vrouw.
Het Joodse Bruidje - Rembrandt van Rijn, 1665-1669
Comments
Post a Comment