In de Gouden Eeuw waren gezinnen relatief klein. Er zijn verschillende redenen daarvoor: er waren veel kindersterfte (de helft stierf voor het 25e levensjaar), de ouders overleden vroeg (daarom waren er veel alleenstaanden) en de huwelijksleeftijd was relatief hoog (vrouwen met 25 en mannen met 27). We kunnen een gezin uit de zeventiende eeuw modern noemen. Het was op liefde gebaseerd, de kinderen waren welkom, het was kameraadschappelijk en de vrouw was redelijk gelijkwaardig aan de man. Interessant is dat alleen één op de vijf vrouwen uit die tijd zwanger was bij haar bruiloft. Dus seks kwam niet zo vaak voor het huwelijk voor. Als het om de kinderen gaat, waren er twee visies. De eerste visie was de humanistische die een kind als een tabula rasa zag. En de tweede visie, de calvinistische, zag het kind als een tot zonde en slechtheid geneigd wezen. Het Gezin van Dirck Bas Jacobsz, burgemeester van Amsterdam - Dirck Dircksz. van Santvoort, 1634 - 1635 Bron: http:/...
In de zeventiende eeuw werd in Nederland minder getrouwd dan in andere West-Europese landen. We weten al dat Nederlandse vrouwen heel onafhankelijk waren, maar interessant is dat ze ook onafhankelijk waren binnen hun huwelijk. In de Gouden Eeuw was de huwelijksleeftijd hoog (vrouwen trouwden gemiddeld met 25 jaar en mannen één tot anderhalf jaar ouder). Vanwege armoede waren er veel ongehuwden. Mensen immigreerden van het platteland naar de steden. Ze dachten dat het beste is om eerst een beter bestaan in steden te vinden en dan te trouwen. Maar dit heeft vaak niet gelukt en daarom zijn veel mensen ongetrouwd gebleven. Typisch voor Nederland was de partnerkeuze in die tijd ook vrijer dan in andere West-Europese landen. Maar huwelijken werden wel geregeld. Het was belangrijk dat de partner dezelfde achtergrond en interesses had. Heel interessant is dat in die tijd voor vrouwen mogelijk was om te scheiden. Dat is nog één voorbeeld van de beroemde onafhankelijkheid van de Nederlan...